اين همان چيزي است که زندگي ميانسال براي ن به نظر مي رسد

روده ، خون ، مو ، رابطه جنسي و عشق - زمان آن فرا رسيده است که يائسگي را به عنوان زماني براي کشف خود فراخواني کنيم

توسط آن نويمان در گفتگو با الينور کاروچي

پنجشنبه 16 ژانويه 2020 09.00 GMT آخرين تغيير در پنجشنبه 16 ژانويه 2020 09.02 GMT

ن ميانسال مدتهاست که به عنوان مضامين شوخي ها در فرهنگ عامه مورد استفاده قرار مي گيرند - به عنوان جادوگران ديوانه در انتهاي خيابان يا بدتر از آن ، به عنوان اعضاي نامرئي جامعه که پس از پايان سالهاي توليد مثل خود را از دست مي دهند. اما اخيراً بسياري از هنرمندان توجه خود را به تجربيات ن در دوران ميانسالي متمرکز کرده اند ، از دفتر خاطرات Flash Count Darcey Steinke گرفته تا صعود ماه آهسته Susan P Matterns.

اين موج جديد توجه توسط ميانه زندگي عکاس الينور کاروچي پيوسته است. کريستن روپنيان در مقدمه کتاب ، مي نويسد که عکسهاي کاروچي "نظارت شديد و خسته کننده خودمراقبتي را كه مي تواند مانند يك قسمت اجتناب ناپذير از داشتن بدن زن باشد احساس مي كند".

من با کاروچي در آشپزخانه خانه منهتن پايين او ، جايي که بسياري از عکسهاي او گرفته شده ، ملاقات کردم. ما بيش از دو ساعت با هم صحبت کرديم در حالي که نوجوانان دوقلوي وي با دوستان در اتاقي در پايين سالن ديدار مي کردند.

مامان ديوانه است ، 2017

 مامان ديوانه است ، 2017. عکس: الينور کاروچي / الينور کاروچي / گالري موناکلي و گالري ادوين هوک

آن نويمان: آنچه که در يائسگي براي من بسيار روشن شد اين است که ميزان ارزش يک زن براي جامعه از نظر ظاهري او مشخص مي شود. هر چه ارز من يک بار به من ارز مي داد ، به سرعت تغيير مي کرد و باعث مي شد فضاي ديگري براي علايق و نگراني هاي ديگر فراهم شود. نوعي شجاعت نشان دادن بدن واقعي پير شما وجود دارد.

الينور کاروچي: من واقعاً آن را شجاع نمي دانم. منظورم اين است که من دلقک کلاس بودم چون من يک نوجوان خوش ذوق نبودم؛ نام مستعار من "ديوار" بود زيرا من توسعه نيافته ام. من واقعاً خنده دار شدم و هميشه از بدنم سرگرم مي شدم. مردم مي گويند کار شجاع است و من تعارف را مي گيرم اما احساس مي کنم اين بيشتر شبيه تلاش براي برقراري ارتباط است.

AN: اما زيبايي در عکس ها نيز وجود دارد: شما زيبا هستيد.

EC: با تشکر از شما ، آن ، متشکرم.

پاسخ: و من مي دانم که به حرفه شما کمک مي کند.

EC:

ايلينور

پرسش: درباره زيبايي خودتان چطور فکر مي کنيد؟

EC: من يک فمينيست هستم ، اما هنوز هم مي خواهم زيبا به نظر بيايم. من هنوز مي خواهم جوان تر به نظر بيايم. اينگونه نيست که شما فمينيستي باشيد که به نحوه نگاه شما اهميت نمي دهد ، يا شما يک زن احمق و کم عمق هستيد که انجام مي دهد.

پرسش: وقتي سال گذشته 50 ساله شدم ، فهميدم که از تلاش براي شرکت در تمام رفتاري که در توليد مثل احاطه شده است ، خلاص شده ام و به دنبال نوع خاصي از جذابيت هستم. من از نامرئي شدن مي ترسيدم ، اما همچنين از نزديک شدنش راحت شدم.

EC: شما واقعاً خيلي جوان تر از 50 سال به نظر مي رسيد.

پاسخ: متشکرم! بلکه در مورد آن نيز فکر کنيد!

EC: به عنوان تعارفي که به يکديگر مي دهيم . من مي دانم. من در مورد آن زياد فکر مي کنم ، اما هنوز مجبور شدم آن را بگويم.

AN: ها! و بعد مي گويم: "متشکرم!"

EC: همه ما مي خواهيم زيبا به نظر برسيم و دليلي براي آن وجود دارد. آنچه واقعاً بايد تغيير کند فرصتهايي است که به عنوان زن به ما داده مي شود - حرفه اي ، اقتصادي. اما احتمالاً دوست دارم تا آخر عمرم زيبا باشم.

پاسخ: بنابراين نحوه تعريف زيبايي از لحاظ فرهنگي ساخته شده است.

EC: خيلي خيلي.

AN: حتي انواع توجهاتي که به کار ن و کار مردان مي شود مي تواند متفاوت باشد. ما از طريق مسيرهاي مختلف تبليغات و شناخت را دريافت مي کنيم. مسيري که به آن احترام نمي گذارند.

EC: و به همان مقدار پول ترجمه نکنيد. متاسفم که در مورد پول صحبت کردم

AN: نه ، پول مهم است! ما قبلاً در مورد توجه ما توجه کرده ايم ، توجه ما به کارهاي ما گفته شده است . اما توجه شما به ن به چيزهايي توجه مي کند و چگونه اين تغيير مي کند؟

EC: من فقط بيشتر در مورد ذهنم صحبت مي کنم. بيشتر به مردم نزديک مي شوم و صحبت مي کنم. من به بچه هايم مي گويم: "من بچه هاي ديوانه اي نيستم ، من فقط به جهان مي رسم." من سالهاي کمتري براي بزرگتر شدن دارم. فقط اجازه دهيد من از دنيا لذت ببرم.

پاسخ: در متن پس زمينه Midlife ، مي نويسيد که رنگ قرمز "يک خشم عصباني" است که احساس مي کنيد. "خون من يکسان به نظر مي رسيد" ، با وجود همه ضررهاي ديگر: توليد مثلي ، نياز به مادر بودن ، جذاب بودن ، قابل مشاهده بودن ، بودن بودن. "من غير ضروري هستم ، من يک زن بدون رحم هستم." اين احساس از دست دادن را هم احساس کردم. ما به عنوان پيرمردها چه عواملي داريم؟ آيا تنها اصلاحي که فکر مي کنيم اکنون زندگي ما با ارزش تر است گفت: "نه آنها نيستند." من حياتي هستم ، من کارهاي مهم را انجام مي دهم؟

رحم من 2015

 رحم من ، 2015.

EC: تهيه کتاب مبارزه من بود. تصاوير به خوبي [مانند گذشته] ، جنس خوب است (کمي متفاوت است ، اما مي دانيد) ، من هنوز يک مادر هستم - شايد يک مادر بهتر باشد؟ شايد من معلم بهتري باشم من واقعاً دوست داشتم اين بار و حتي ازدواجم را جشن بگيرم.

پاسخ: بنابراين ما بايد از اين فکر دور شويم که جوانان بهترين سالهاي زندگي ما هستند؟

EC: من فکر مي کنم اين همه سال بسيار خوب است [براي من و همسرم] که اکنون در معامله گران معامله شو برويم و همه چيزها را بخريم.

پاسخ: من شما را باور دارم در کارهاي شما داخلي بسيار زياد است

EC: روزمره. من يک شخص بسيار مهربان هستم اين جايي است که من همه چيز را پيدا مي کنم در خانه و در خانه والدينم و اندکي وقتي براي مجله شليک مي کنم ، در خانه هاي افراد ديگر. احساس مي کنم در ريز و درشت خانواده ، همه چيز وجود دارد ، همه احساسات و احساسات ما.

مادرم از من مي خواهد دخترم را ببخشم ، 2016

 مادرم از من مي خواهد دخترم را ببخشم ، 2016.

پرسش: من اين را در مورد کتاب شما دوست داشتم ، زيرا مربوط به اين دوره ها در زندگي ما است و چگونه ما از طريق آنها حرکت مي کنيم و اين نقش هاي مختلف را تجسم مي کنيم. و تجسم به معناي من به اندازه کسي است که درمورد مرگ و مرگ مي نويسد ، ديدن افرادي که در پايان زندگي خود اين معيار را انجام مي دهند که چه کسي هستند ، چه کساني هستند و چه معنايي دارند.

EC: پس چه معني دارد؟

پرسش: به نظر من معناي زندگي چيست؟

EC: در پايان عمر از آنها چه احساسي داريد؟

AN: اوه ، همه چيز! هر احساسي ، خيلي پشيمان ، اينقدر عصبانيت ، اينقدر عشق و نگراني و ترس. اغلب آرامش بزرگ. من در مورد اين خيلي فکر مي کنم اين کار من را تغيير داده است که بتوانم کارهاي مهمان نوازي را انجام دهم ، و در مورد مرگ بنويسم. اول از همه ، من فکر مي کنم تصميمات بهتري مي گيرم.

EC: از آنجا که مي دانيد نمي توانيد وقت خود را از دست بدهيد؟

پاسخ: زيرا اکنون چيزهاي بي اهميت بسيار واضح هستند. وقتي کسي را در بستر مرگ خود مي بينيد و آرزو مي کند که آنها خيلي کار نکرده اند ، آرزو مي کنند که آنها اجازه نمي دهند اين روابط بدتر از بين بروند ، آرزو مي کنند که آنها با خواهر و برادران بيگانه خود صلح برقرار کرده اند ، آرزو مي کنند که آنها چنين توجهي نکرده اند در مورد آنچه مردم درباره آنها فکر مي کردند ، آرزو مي کنند که آنها فقط چيزهاي ديوانه را امتحان کرده اند.

EC: هيسترکتومي برخي از اين کارها را براي من انجام داد. اين تأثيراتي روي من گذاشت.

ترک ، 2016

 ترک ، 2016.

AN: هر زمان که ما در مورد زندگي و آغاز زندگي و ايجاد زندگي - مادر بودن ، اساساً - صحبت مي کنيم ، ما در مورد مرگ صحبت مي کنيم. ما در مورد مرگ و مير صحبت مي کنيم ، و اين خيلي چيزها در کار من براي من آورده شده است. گفتگوهايي که درمورد مراقبت از سالمندان و مراقبت از مرگ وجود دارد ، ايده هاي موازي در مورد مفهوم يا منشاء زندگي است. آن دو هميشه جمع مي شوند.

ديدم خواهرم خواهرزاده ام را به دنيا مي آورد و ناگهان به زندگي و زمان خودم متفاوت فکر کردم. اين مرا شوکه کرد ، تولد. اين وحشيانه ، زيبا و عاطفي عميق است: گه ، درد ، خون ، زندگي جديد زرق و برق دار.

EC: بو. بوي!

AN: بسيار ابتدايي. مثل يک مرگ

الينور کاروچي در سال 1971 در اورشليم بدنيا آمد. عکس هاي او در مجموعه هاي موزه هنرهاي مدرن نيويورک ، موزه هنر بروکلين ، موزه هنرهاي زيبا هوستون گنجانده شده است و کارهاي او در مجله نيويورک تايمز ، مجله نيويورکر ، جزئيات و نيويورک به نمايش در آمده است. کاروچي در برنامه فارغ التحصيلان عکاسي و رسانه هاي مرتبط در دانشکده هنرهاي تجسمي تدريس مي کند. نمايش انفرادي از کار Midlife Carucci در ماه مه در گالري ادوين هوک در نيويورک برگزار مي شود.

Ann Neumann نويسنده کتاب The Good Death: A Exploration of Dying in America (Beacon، 2019) و يک سردبير غيرداستاني در مجله Guernica است. کارهاي وي در نيويورک تايمز ، فصلنامه بررسي ويرجينيا ، مجله هارپر ، بافلر و جاهاي ديگر ظاهر شده است. او هم اکنون مشغول کار روي کتابي در مورد حافظه و ماجراجويي است.